مجازات موسسات حسابرسی به دلیل فاش کردن ضعف‌های کنترل داخلی حاکم بر گزارشگری مالی

اخبار حسابداری و مالیاتیمقاله حسابداری

ADMIN دسامبر 18, 2019 1 دیدگاه

بر اساس یک مطالعه‌ی جدید، موسسات حسابرسی که به پیدا کردن نقاط ضعف در کنترل داخلی شرکت‌ها تمایل دارند، در بازار حسابرسی از جذابیت کم‌تری برخوردار هستند. این مطالعه، توسط استفان پی روو و الیزابت کاول از دانشگاه آرکانزاس انجام شده است، که به بررسی 13 سال از داده‌های تعداد 885 دفاتر محلی از 358 موسسه‌ی حسابرسی در ایالات متحده‌ پرداخته است.

یافته‌ها نشان می‌دهد موسساتی که ضعف‌های با اهمیت در کنترل‌های داخلی حاکم بر گزارشگری مالی شرکت‌ها را برای یک یا چند مشتری در طول یک سال گزارش کرده‌اند، در سال بعد میانگین کل حق الزحمه‌ی آن‌ها حدود 8 درصد کم تر از زمان عدم انتشار چنین گزارش‌هایی بوده است. این مطالعه در نشست سالانه‌ی انجمن حسابداری آمریکا در سانفرانسیسکو درباره‌ی چگونگی کجازات حسابرسان توسط بازار حسابرسی، ارائه شده است.

الزام به حسابرسی کنترل‌های داخلی حاکم بر گزارشگری مالی توسط قانون ساربینز-آکسلی در سال 2002 تویب شده است، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا همواره در تلاش بوده است تا الزام شرکت‌های کوچکتر را تعدیل کند.

این در حالی است که این دو محقق خاطرنشان می‌کنند، پرچم گذاری نقاط ضعف در کنترل‌های داخلی دقیقاً همان کاری است که انتظار می‌رود حسابرسان انجام دهند ، آن‌ها نباید به خاطر انجام وظایف خود مجازات شوند. پی روو و کاول معتقدند، انتشار گزارش ضعف‌های با اهمیت در کنترل‌های داخلی حاکم بر گزارشگری مالی شرکت‌ها نباید به اعتبار حسابرس صادرکننده‌ی گزارش آسیب برساند و شرکت‌ها را از انتخاب حسابرسان با سابقه‌ی صدور این گزارش منصرف کند.

قدردانی از حسابرسان برای فاش کردن ضعف‌های کنترل داخلی

اگر جذابیت حسابرسانی که پرده از نقاط ضعف کنترل‌های داخلی بر می‌دارند، در بازار حسابرسی کم‌تر شود.، انگیزه‌ی آنان برای افشای اطلاعات مربوط به کنترل‌های داخلی که ممکن است چهره‌ی شرکت‌ها را بد نشان دهد، کاهش می‌یابد. حتی شرکت‌هایی که در کنترل‌های داخلی خود از سلامت برخوردار هستند، ممکن است تصمیم بگیرند که از حسابرسانی که به پرچم گذاری نقاط ضعف تمایل دارند، اجتناب کنند.

بر اساس این مطالعه، صدور گزارش ضعف‌‌های کنترل داخلی حاکم بر گزارشگری مالی، حتی در میان مشتریانی که این گزارش را دریافت نمی‌کنند، بر تصمیم گیری در مورد انتخاب و حفظ حسابرس تاثیر می‌گذارید. پی روو اذعان کرد، آن‌چه ما در این پژوهش اندازه گیری کردهایم، شهرت است. برای این مطالعه، داده‌های 885 دفتر محلی از 358 موسسه‌ی حسابرسی و شرکت حسابداری از سال 2004 تا 2016 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است، درست از اولین سالی که گزارش حسابرسان درباره‌ی ضعف‌های با اهمیت کنترل‌های داخلی پس از تصویب قانون ساربینز- آکسلی، تهیه و ارائه گردیده است.

به طور متوسط، تقریباً 25 درصد از شرکت‌ها حداقل یک مورد گزارش از ضعف کنترل داخلی در هر سال دریافت کرده اند. از آن‌جا که فقط دفاتر محلی با بیش از سه مشتری در این نمونه گنجانده شده‌اند، تنها یک گزار ضعف کنترل داخلی می‌تواند حداکثر به اندازه‌ی 25 درصد و حداقل 2 یا 3 درصد بر انتخاب موسسه‌ی حسابرسی توسط مشتری اثر منفی بگذارد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که حتی در دفاتر موسسات حسابرسی نسبتاً بزرگ، تاثیر منفی یک مورد ضعف با اهمیت بسیار قابل توجه بوده است.

همزمان با مشخص شد تاثیرات منفی قابل توجه بر تعداد مشتری و حق الزحمه‌ی سال بعد، سافته‌ها نشان می‌دهد هر دو این تاثیرات، زمانی که بیش از یک گزارش ضعف کنترل داخلی صادر می‌شود، بدتر می‌شود. زمانی که این گزارش برای شرکت‌های بزرگ (با سهم بالاتری از بازار سرمایه) صادر می‌شود و یا زمانی که گزارش شامل مسائل چندگانه است، این تاثیرات منفی قابل ملاحظه‌تر می‌شود.

17 سال پس از تصویب قانون ساربینز-آکسلی، این مطالعه شبهاتی را دربازه‌ی ساکس و الزامات هیات نظارت بر حسابداری شرکت‌های سهامی عام همچون رویه‌های حسابرسی انتقادی ایجاد کرده است. پی روو بیان کرد، درست است که قانون ساربینز-آکسلی به عنوان پاسخ متولیان قانونگذاری به بحران شدید حرفه‌ی حسابداری شناخته می‌شود و دارای ارزش است، اما این مسئله برای هر فردی که به سیستم بازار آزاد معتقد است نگران کننده خواهد بود.